ДИСКОГРАФИЯ
Burzum "Umskiptar" 2012
Byelobog Productions
Перечень Композиций:
| Название | Перевод |
|---|---|
| Blóðstokkinn | Пропитанная кровью |
| Jóln | Священные |
| Alfadanz | Танец Альвов |
| Hit helga Tré | Найди Священное Древо |
| Æra | Честь |
| Heiðr | Пустошь |
| Valgaldr | Призыв Падших |
| Galgviðr | Лес из Повешенных |
| Surtr Sunnan | Огненный Великан с Юга |
| Gullaldr | Золотой Век |
| Níðhöggr | Грызущий снизу |
Все тексты песен на альбоме «Umskiptar» (Преобразования) взяты из древнеисландской песни «Прорицание вёльвы». Английский перевод песен опубликован в книге «Магия и Религия в Древней Скандинавии».
«Альбом «Umskiptar» также является для меня возвращением к истокам, с сильным упором на атмосферу и целостность, а не на что-либо ещё. Однако вокал на этом альбоме более важен, чем на любом другом, в общей сложности в нём 66 строф, некоторые из них даже повторяются несколько раз, представляя собой текст альбома. Вокал очень важен для создания особой атмосферы, он важнее, чем на любом другом альбоме Burzum, и к тому же он более разнообразен - и настолько искренен, насколько это возможно».
Идея альбома – «Umskiptar» (Преобразования), глубоко укоренившееся европейское (то есть языческое) стоическое представление о переменах. Эта идея была выбрана в мире, приближающемся к новому ледниковому периоду, и поэтому её также можно рассматривать как критику всех известных политических движений нашей лживой эпохи». (Варг Викернес)
«Альбом «Umskiptar» также является для меня возвращением к истокам, с сильным упором на атмосферу и целостность, а не на что-либо ещё. Однако вокал на этом альбоме более важен, чем на любом другом, в общей сложности в нём 66 строф, некоторые из них даже повторяются несколько раз, представляя собой текст альбома. Вокал очень важен для создания особой атмосферы, он важнее, чем на любом другом альбоме Burzum, и к тому же он более разнообразен - и настолько искренен, насколько это возможно».
Идея альбома – «Umskiptar» (Преобразования), глубоко укоренившееся европейское (то есть языческое) стоическое представление о переменах. Эта идея была выбрана в мире, приближающемся к новому ледниковому периоду, и поэтому её также можно рассматривать как критику всех известных политических движений нашей лживой эпохи». (Варг Викернес)
Альбом "Umskiptar" записан Burzum в студии Grieghallen (сентябрь 2011 г.)
Дата издания: 21.05.2012
Все тексты песен взяты из "Прорицания вёльвы"
Продюсирование и микширование: Пюттен, Давид Бертолини и Burzum
Сведение: Навид в Whitfield Mastering, Лондон
Автор изображения на обложке: Пётр Николай Арбо. Автор "Slindebirken" (Берёза на кургане) - Томас Фернли
Дизайн: Дэн Кэпп и Burzum
© 2012 Byelobog Productions
Norsk: Spillelisten
Hljóðs bið ek allar helgar kindir, meiri ok minni mögu Heimdallar; viltu at ek, Valföðr, vel fyr telja forn spjöll fira, þau er fremst of man. Jóln Ek man jötna ár of borna, þá er forðum mik fædda höfðu; níu man ek heima, níu íviðjur, mjötvið mæran fyr mold neðan. Ár var alda, þar er ekki var, var-a sandr né sær né svalar unnir; jörð fannsk æva né upphiminn, gap var ginnunga en gras hvergi. Áðr Burs synir bjöðum of yppðu, þeir er Miðgarð mæran skópu; sól skein sunnan á salar steina, þá var grund gróin grænum lauki. Sól varp sunnan, sinni mána, hendi inni hægri um himinjöður; sól þat né vissi, hvar hon sali átti, máni þat né vissi, hvat hann megins átti, stjörnur þat né vissu hvar þær staði áttu. Þá gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk; nótt ok niðjum nöfn of gáfu, morgin hétu ok miðjan dag, undorn ok aftan, árum at telja. Hittusk æsir á Iðavelli, þeir er hörg ok hof hátimbruðu; afla lögðu, auð smíðuðu, tangir skópu ok tól gørðu. Ár var alda, þar er ekki var, var-a sandr né sær né svalar unnir; jörð fannsk æva né upphiminn, gap var ginnunga en gras hvergi. Áðr Burs synir bjöðum of yppðu, þeir er Miðgarð mæran skópu; sól skein sunnan á salar steina, þá var grund gróin grænum lauki. Sól varp sunnan, sinni mána, hendi inni hægri um himinjöður; sól þat né vissi, hvar hon sali átti, máni þat né vissi, hvat hann megins átti, (i "fadingen":) stjörnur þat né vissu hvar þær staði áttu. Alfadanz Tefldu í túni, teitir váru, var þeim vettergis vant ór gulli, uns þrjár kvámu þursa meyjar ámáttkar mjök ór Jötunheimum. Þá gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk, hverir skyldi dverga dróttir skepja ór Brimis blóði ok ór Bláins leggjum. Þar var Móðsognir mæztr of orðinn dverga allra, en Durinn annarr; þeir mannlíkun mörg of gørðu dvergar í jörðu, sem Durinn sagði. Nýi, Niði, Norðri, Suðri, Austri, Vestri, Alþjófr, Dvalinn, Nár ok Náinn Nípingr, Dáinn Bívurr, Bávurr, Bömburr, Nóri, Ánn ok Ánarr, Óinn, Mjöðvitnir. Veggr ok Gandalfr, Vindalfr, Þorinn, Þrár ok Þráinn, Þekkr, Litr ok Vitr, Nýr ok Nýráðr, Reginn ok Ráðsviðr, nú hefi ek dverga, rétt of talða. Fíli, Kíli, Fundinn, Náli, Hefti, Víli, Hannar, Svíurr, Billingr, Brúni, Bíldr ok Buri, Frár, Hornbori, Frægr ok Lóni, Aurvangr, Jari, Eikinskjaldi. Mál er dverga í Dvalins liði ljóna kindum til Lofars telja, þeir er sóttu frá salar steini Aurvanga sjöt til Jöruvalla. Mál er dverga í Dvalins liði ljóna kindum til Lofars telja, þeir er sóttu frá salar steini Aurvanga sjöt til Jöruvalla. Nýi, Niði, Norðri, Suðri, Austri, Vestri, Alþjófr, Dvalinn, Nár ok Náinn Nípingr, Dáinn Bívurr, Bávurr, Bömburr, Nóri, Ánn ok Ánarr, Óinn, Mjöðvitnir. Nýi, Niði, Norðri, Suðri, Austri, Vestri, Alþjófr, Dvalinn, Nár ok Náinn Nípingr, Dáinn Bívurr, Bávurr, Bömburr, Nóri, Ánn ok Ánarr, Óinn, Mjöðvitnir. Veggr ok Gandalfr, Vindalfr, Þorinn, Þrár ok Þráinn, Þekkr, Litr ok Vitr, Nýr ok Nýráðr, Reginn ok Ráðsviðr. Fíli, Kíli, Fundinn, Náli, Hefti, Víli, Hannar, Svíurr, Billingr, Brúni, Bíldr ok Buri, Frár, Hornbori, Frægr ok Lóni, Aurvangr, Jari, Eikinskjaldi. Nú hefi ek dverga, rétt of talða. Hit helga Tré Þar var Draupnir ok Dolgþrasir, Hár, Haugspori, Hlévangr, Glóinn, Dóri, Óri Dúfr, Andvari Skirfir, Virfir, Skáfiðr, Ái. Alfr ok Yngvi, Eikinskjaldi, Fjalarr ok Frosti, Finnr ok Ginnarr; þat mun æ uppi meðan öld lifir, langniðja tal Lofars hafat. Unz þrír kvámu ór því liði öflgir ok ástkir æsir at húsi, fundu á landi lítt megandi Ask ok Emblu örlöglausa. Önd þau né áttu, óð þau né höfðu, lá né læti né litu góða; önd gaf Óðinn, óð gaf Hænir, lá gaf Lóðurr ok litu góða. Ask veit ek standa, heitir Yggdrasill, hár baðmr, ausinn hvíta auri; þaðan koma döggvar, þærs í dala falla, stendr æ yfir grænn Urðarbrunni. Þaðan koma meyjar margs vitandi þrjár ór þeim sæ, er und þolli stendr; Urð hétu eina, aðra Verðandi, - skáru á skíði, - Skuld ina þriðju; þær lög lögðu, þær líf kuru alda börnum, örlög seggja. Þat man hon folkvíg fyrst í heimi, er Gullveigu geirum studdu ok í höll Hárs hana brenndu, þrisvar brenndu, þrisvar borna, oft, ósjaldan, þó hon enn lifir. Heiði hana hétu hvars til húsa kom, völu velspáa, vitti hon ganda; seið hon, hvars hon kunni, seið hon hug leikinn, æ var hon angan illrar brúðar. Þá gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk, hvárt skyldu æsir afráð gjalda eða skyldu goðin öll gildi eiga. Æra Fleygði Óðinn ok í folk of skaut, þat var enn folkvíg fyrst í heimi; brotinn var borðveggr borgar ása, knáttu vanir vígspá völlu sporna. Þá gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk, hverjir hefði loft allt lævi blandit eða ætt jötuns Óðs mey gefna. Þórr einn þar vá þrunginn móði, - hann sjaldan sitr - er hann slíkt of fregn -: á gengusk eiðar, orð ok særi, mál öll meginlig, er á meðal fóru. Veit hon Heimdallar hljóð of folgit und heiðvönum helgum baðmi, á sér hon ausask aurgum forsi af veði Valföðrs. Vituð ér enn - eða hvat? Ein sat hon úti, þá er inn aldni kom yggjungr ása ok í augu leit. Hvers fregnið mik? Hví freistið mín? Allt veit ek, Óðinn, hvar þú auga falt, í inum mæra Mímisbrunni. Drekkr mjöð Mímir morgun hverjan af veði Valföðrs. Vituð ér enn - eða hvat? Heiðr Valði henni Herföðr hringa ok men, fekk spjöll spaklig ok spá ganda, sá hon vítt ok of vítt of veröld hverja. Sá hon valkyrjur vítt of komnar, görvar at ríða til Goðþjóðar; Skuld helt skildi, en Skögul önnur, Gunnr, Hildr, Göndul ok Geirskögul. Nú eru talðar nönnur Herjans, görvar at ríða grund valkyrjur. Ek sá Baldri, blóðgum tívur, Óðins barni, örlög folgin; stóð of vaxinn völlum hæri mjór ok mjök fagr mistilteinn. Varð af þeim meiði, er mær sýndisk, harmflaug hættlig, Höðr nam skjóta; Baldrs bróðir var of borinn snemma, sá nam Óðins sonr einnættr vega. Þó hann æva hendr né höfuð kembði, áðr á bál of bar Baldrs andskota; en Frigg of grét í Fensölum vá Valhallar. Vituð ér enn - eða hvat? Valgaldr Þá kná Váli vígbönd snúa, heldr váru harðgör höft ór þörmum. Haft sá hon liggja und Hveralundi, lægjarns líki Loka áþekkjan; þar sitr Sigyn þeygi of sínum ver vel glýjuð. Vituð ér enn - eða hvat? Á fellur austan um eitrdala söxum ok sverðum, Slíðr heitir sú. Stóð fyr norðan á Niðavöllum salr ór gulli Sindra ættar; en annarr stóð á Ókólni bjórsalr jötuns, en sá Brimir heitir. Sal sá hon standa sólu fjarri Náströndu á, norðr horfa dyrr; falla eitrdropar inn um ljóra, sá er undinn salr orma hryggjum. Sá hon þar vaða þunga strauma menn meinsvara ok morðvarga ok þann er annars glepr eyrarúnu; þar saug Niðhöggr nái framgengna, sleit vargr vera. Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Austr sat in aldna í Járnviði ok fæddi þar Fenris kindir; verðr af þeim öllum einna nokkurr tungls tjúgari í trölls hami. Fyllisk fjörvi feigra manna, rýðr ragna sjöt rauðum dreyra; svört verða sólskin um sumur eftir, veðr öll válynd. Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Sá hon þar vaða þunga strauma menn meinsvara ok morðvarga ok þann er annars glepr eyrarúnu; þar saug Niðhöggr nái framgengna, sleit vargr vera. Vituð ér enn - eða hvat? Vituð ér enn - eða hvat? Galgviðr Sat þar á haugi ok sló hörpu gýgjar hirðir, glaðr Eggþér; gól of hánum í galgviði fagrrauðr hani, sá er Fjalarr heitir. Gól of ásum Gullinkambi, sá vekr hölða at Herjaföðrs; en annarr gelr fyr jörð neðan sótrauðr hani at sölum Heljar. Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli, festr mun slitna, en freki renna; fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra um ragna rök römm sigtíva. Bræðr munu berjask ok at bönum verðask, munu systrungar sifjum spilla; hart er í heimi, hórdómr mikill, skeggöld, skalmöld, skildir ro klofnir, vindöld, vargöld, áðr veröld steypisk; mun engi maðr öðrum þyrma. Leika Míms synir, en mjötuðr kyndisk at inu galla Gjallarhorni; hátt blæss Heimdallr, horn er á lofti, mælir Óðinn við Míms höfuð. Skelfr Yggdrasils askr standandi, ymr it aldna tré, en jötunn losnar; hræðask allir á helvegum áðr Surtar þann sefi of gleypir. Hvat er með ásum? Hvat er með alfum? Gnýr allr Jötunheimr, æsir ro á þingi, stynja dvergar fyr steindurum, veggbergs vísir. Vituð ér enn - eða hvat? Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli, festr mun slitna en freki renna; fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra um ragna rök römm sigtíva. Surtr Sunnan Hrymr ekr austan, hefisk lind fyrir, snýsk Jörmungandr í jötunmóði; ormr knýr unnir, en ari hlakkar, slítr nái niðfölr, Naglfar losnar. Kjóll ferr austan, koma munu Múspells of lög lýðir, en Loki stýrir; fara fíflmegir með freka allir, þeim er bróðir Býleists í för. Surtr ferr sunnan með sviga lævi, skínn af sverði sól valtíva; grjótbjörg gnata, en gífr rata, troða halir helveg, en himinn klofnar. Þá kemr Hlínar harmr annarr fram, er Óðinn ferr við ulf vega, en bani Belja bjartr at Surti; þá mun Friggjar falla angan. Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli, festr mun slitna, en freki renna; fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra um ragna rök römm sigtíva. Þá kemr inn mikli mögr Sigföður, Víðarr, vega at valdýri. Lætr hann megi Hveðrungs mundum standa hjör til hjarta, þá er hefnt föður. Gullaldr Þá kemr inn mæri mögr Hlóðynjar, gengr Óðins sonr við orm vega, drepr af móði Miðgarðs véurr, munu halir allir heimstöð ryðja; gengr fet níu Fjörgynjar burr neppr frá naðri níðs ókvíðnum. Sól tér sortna, sígr fold í mar, hverfa af himni heiðar stjörnur; geisar eimi ok aldrnari, leikr hár hiti við himin sjalfan. Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli, festr mun slitna en freki renna; fjölð veit ek fræða fram sé ek lengra um ragna rök römm sigtíva. Sér hon upp koma öðru sinni jörð ór ægi iðjagræna; falla forsar, flýgr örn yfir, sá er á fjalli fiska veiðir. Finnask æsir á Iðavelli ok um moldþinur máttkan dæma ok minnask þar á megindóma ok á Fimbultýs fornar rúnir. Þar munu eftir undrsamligar gullnar töflur í grasi finnask, þærs í árdaga áttar höfðu. Munu ósánir akrar vaxa, böls mun alls batna, Baldr mun koma; búa þeir Höðr ok Baldr Hrofts sigtoftir, vé valtíva. Vituð ér enn - eða hvat? Þá kná Hænir hlautvið kjósa ok burir byggja bræðra tveggja vindheim víðan. Vituð ér enn - eða hvat? Sal sér hon standa sólu fegra, gulli þakðan á Gimléi; þar skulu dyggvar dróttir byggja ok um aldrdaga ynðis njóta. Níðhöggr Þá kemr inn ríki at regindómi öflugr ofan, sá er öllu ræðr. Þar kemr inn dimmi dreki fljúgandi, naðr fránn, neðan frá Niðafjöllum; berr sér í fjöðrum, - flýgr völl yfir, - Niðhöggr nái. Nú mun hon sökkvask. |
Русский: Список песен
|
Верхняя одежда Burzum (Россия)